بررسی تأثیرات جمعی سرمایۀ اجتماعی، شادابی اجتماعی و حمایت اجتماعی بر سلامت اجتماعی

سلامت اجتماعی افراد به چگونگی تعامل فرد با دیگران، عکس العمل مردم نسبت به او و چگونگی تعامل او با مؤسسات اجتماعی و آداب و رسوم اجتماعی مربوط می شود. سؤال اصلی پژوهش این گونه شکل می گیرد که: بنا به اهمیت و جایگاه سرمایۀ اجتماعی در توسعه، آیا می توان از آن به منزلۀ عاملی اثرگذار بر سلامت اجتماعی سود جست؟ و تأثیر سرمایۀ اجتماعی بر سلامت اجتماعی در حضور متغیرهای حمایت اجتماعی و شادابی اجتماعی چگونه است؟ این پژوهش با رویکرد اثبات گرایی و از نوع توصیفی ـ تبیینی است و در آن از روش پیمایش استفاده شده است. در اندازه گیری متغیرها، سلامت اجتماعی براساس شاخص های کییز، سرمایۀ اجتماعی بر اساس شاخص های بانک جهانی سرمایۀ اجتماعی، شادابی اجتماعی بر اساس شاخص های لیندنبرگ و حمایت اجتماعی با تلفیق شاخص های فیشر و ولمن عملیاتی شده اند. پرسشنامه پس از بررسی روایی و پایایی، با تلفیق روش نمونه‏گیری طبقه بندی و خوشه ای چند مرحله ای، با برآورد حجم نمونه از طریق فرمول کوکران، در بین 810 خانوار در پنج منطقۀ شهر تهران در سال 1392 اجرا شد. یافته های پژوهش بیانگر آن است که سه متغیر سرمایۀ اجتماعی، شادابی اجتماعی و حمایت اجتماعی با میزان r2=0.29 بر سلامت اجتماعی مؤثرند که بیشترین تأثیر از سوی سرمایه اجتماعی است. متغیرهای شادابی اجتماعی و حمایت اجتماعی بر سرمایۀ اجتماعی نیز مؤثرند و در نهایت متغیر حمایت اجتماعی موجب افزایش شادابی اجتماعی می شود.